Dit en rood waren twee van de laatste kleuren die voor dit ras zijn vastgelegd; dus ze zijn de nieuwste en best interessant.

Abrikooskleur is een moeilijke, maar prachtige kleur, die loopt van creme tot diep-abrikoos.

Net als bij de grijze en blauwe dwergpoedels, kan men er bij de abrikooskleurigen nooit zeker van zijn wat hun kleur uiteindelijk zal zijn. In het begin zijn ze allemaal diep van kleur, maar de meesten worden later valer.

Een bruine poedel heeft een diepe, donkere kleur en kan op geen enkele manier worden verward met Café-Au-lait dat veel lichter is.

Bruin wordt gecreëerd door het bb-gen, in tegenstelling tot het BB-gen van zwarte poedels, en heeft daarom geen zwart pigment op het lichaam, inclusief de ogen en neus.

Zwart is het meest voorkomende kleur bij de dwergpoedel.

Een echte zwarte poedel heeft een diepe inktzwarte vacht. De vacht mag dus geen blauwe of zilveren tint hebben en heeft geen witte of zilveren beschermharen. Het geschoren gezicht zal ook diep zwart zijn.

Zwart is dominant kleur. Een zwarte dwergpoedel zal dus, als hij tenminste zwarte voorouders heeft, overwegend zwarte puppies voortbrengen en het doet er niet toe met wat voor kleur hij gemengd wordt.

Hoewel een poedel grijs kan worden geboren en grijs kan blijven, is het ook niet ongebruikelijk dat een zwarte poedel grijs wordt.

Tegen de tijd dat ze 3 weken oud zijn begint er zich bij de grijze dwergpoedel rond de snuit, voeten en staart grijs te vertonen.

Het kan echter jaren duren eer een dwergpoedel helemaal de grijze vacht krijgt.

Een phantom dwergpoedel is geen ander ras of type dwergpoedel, dit is gewoon een term om een ​​bepaalde kleur van de dwergpoedel te beschrijven.

Dit type kleur, hoewel buitengewoon mooi en geprefereerd door veel dwergpoedel-eigenaren, is in België nog niet geaccepteerd door de FCI.

De term phantom verwijst naar poedels met specifieke markeringen op een effen achtergrondkleur. Deze effen kleur is meestal: Zwart, crème, abrikoos, rood, wit, zilver of bruin

Deze honden zijn onderverdeeld in meer gedetailleerde groepen:

De markeringen bij een phantomdwergpoedel moeten op bepaalde delen van de vacht van de hond voorkomen. Velen verwijzen naar deze markeringen als Dobie-markeringen (afkorting voor Doberman).

Deze markeringen moeten zijn:

• Boven elk oog

• Aan de zijkanten van de snuit (ook wel de zijkant van de wangen genoemd)

• Over de borst van de hond

• Beneden de benen

• Onder de staart

Alle Phantom dwergpoedels worden geboren met hun aftekeningen. Dit gebeurt niet als de hond ouder wordt.

De gevlekte (tweekleurige) dwergpoedel bestaat al lang !

Het ras werd niet als standaardras beschouwd maar het gebeurde soms dat een gevlekte dwergpoedel voorkwam in een nest van éénkleurige dwergpoedels. Dit was een uitzondering.

In Amerika proberen vele fokkers de Harlekijn te verbeteren en te behouden. Men noemt daar de gevlekte poedel "parti poodles". Wit is de basiskleur en de vlekken kunnen zwart-, grijs-, bruin-, of abrikoos kleurig zijn.

Er bestaan verschillende variaties maar het grootste deel van het lichaam is meestal wit.

Bij tentoonstellingen ziet men meestal honden met "een mantel", aangezien deze genetisch bepalend is. Fokkers zien deze graag.

Wanneer men de gevlekte Harlekijn gebruikt (twee tot drie vlekken) kan het voorkomen dat de pups alleen een zwart kopje hebben en verder geheel wit zijn.

In regio’s waar veel wit voorkomt kunnen z.g.n. "zwarte stippen" voorkomen, genaamd "ticking". Deze puppen zijn minder gewenst.

Bruine vlekken (tan-point) van de black and tan zijn verboden. De Harlekijn kleur is niet erkend als kleur door de FCI.

Een echte smoking-dwergpoedel heeft zeer speciale markering die u aan een smoking doen denken. Voorbeelden van die markeringen zijn:

• Een wit slabbetje - dit is kleur op de borst, het kan wel of niet helemaal rond de nek van de hond worden gewikkeld.

• Een witte buik - Deze "moet" het slabbetje raken, waardoor een doorlopend wit gebied ontstaat.

• Wit dat zich uitstrekt van de buik tot aan de voor- en achterpoten en poten.

• Een donkerdere kleur die het hele zadel bedekt (achterkant). Dit hoeft niet noodzakelijkerwijs zwart te zijn, maar dit is de meest typische kleur omdat rode en witte of blauwe en witte smoking-dwergpoedels zeer zeldzaam zijn.

Hoewel dit de voorkeur heeft voor een smoking-dwergpoedel, hebben sommige alleen wit dat zich langs de voorpoten uitstrekt, sommige hebben een loskoppeling van het slabbetje naar de buik, anderen hebben witte aftekeningen op het hoofd, enz.

Hoewel lichte vlekken op de witte haren acceptabel zijn, heeft zwaar vlekken (bekend als tikken) niet de voorkeur. De lijnen van waar de twee kleuren samenkomen moeten duidelijk zijn zonder overvloeiing of 'modderige' lijnen.